Buprenorfina jest lekiem dość powszechnie stosowanym w ramach leczenia pochodnymi opioidowymi ze względu na jej siłę działania oraz powolną dysocjację. Jednocześnie jest to lek o małej, silnie lipofilnej cząsteczce, słabowchłanialnej z przewodu pokarmowego, ale dobrze wchłanialnej przezśluzówkowo i bardzo dobrze z systemów transdermalnych. Stąd buprenorfina chętnie stosowana jest właśnie w ten sposób, w formie plastrów naklejanych na skórę, z których powoli się uwalnia, osiągając po 12-24 godz. minimalne stężenie skuteczne, a wartość maksymalną po około 60-80 godzinach po założeniu plastra. Plastry zmieniane są najczęściej co ok. 3 do 4 dni. Lek nie wymaga modyfikacji w zakresie dawki zarówno u Pacjentów starszych, jak i tych z niewydolnością nerek czy wątroby, jak również u Chorych dializowanych. Jest bezpieczny, stąd też chętnie stosowany w zakresie farmakoterapii. Należy pamiętać, że nie nadaje się do leczenia bólu niestabilnego. Stopniowe zwiększanie dawki co najmniej co drugą zmianę plastra powoduje, że do czasu uzyskania skutecznego leczenia bólu może minąć naprawdę wiele czasu.
Więcej w materiale wideo.
Wykład prowadzi:
lek. Katarzyna Blacharska-Krzanowska
Studia medyczne ukończyła w 2002 roku na Wydziale Lekarskim Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Wiedzę zdobywała w ramach pracy w oddziałach Szpitala Uniwersyteckiego, gdzie w 2011 ukończyła specjalizację z zakresu chorób wewnętrznych. Odpowiednio w 2015 i 2021 roku zdobyła dyplomy specjalisty medycyny paliatywnej oraz geriatrii.
Przez ponad 18 lat była asystentem i wykładowcą w Collegium Medicum UJ prowadząc zajęcia z chorób wewnętrznych i geriatrii oraz medycyny paliatywnej. Swoją wiedzę wykorzystuje pracując w hospicjach domowych w Krakowie i w Nowym Sączu, gdzie pełni dodatkowo funkcję kierownika medycznego. Od 2021 roku objęła stanowisko lekarza oddziału ogólnego w Miejskim Centrum Opieki dla Osób Starszych, Przewlekle Niepełnosprawnych oraz Niesamodzielnych w Krakowie.
Prywatnie jest mamą córki Joasi.
