Co to jest hipercholesterolemia?

 

Hipercholesterolemia to przewlekłe zaburzenie przemiany lipidów chrakteryzujące się podwyższonym stężeniem
cholesterolu całkowitego, w tym frakcji lipoprotein o małej gęstości (C-LDL, low density lipoprotein
cholesterol). Zadaniem lipoprotein LDL jest transport cholesterolu z wątroby do tkanek i komórek
w całym organizmie, w tym mięśni. Niestety krążące w tętnicach lipoproteiny LDL odkładają się w
ścianach naczyń stanowiąc czynnik ryzyka rozwoju miażdżycy. Miażdżyca charakteryzuje się
powstawaniem blaszek miażdżycowych zwężających światło dużych i średnich tętnic. Blaszki
miażdżycowe zbudowane są głównie z cholesterolu pochodzącego w większości z
lipoprotein LDL. Tworzącym się blaszkom towarzyszy stan zapalny. Blaszka tworzy się pod
śródbłonkiem, może wyrastać ze ściany tętnicy, doprowadzając do zmniejszenia przepływu krwi i
niedokrwienia narządu, np. serca. W wyniku wzrostu i procesu zapalnego blaszka może ulec
pęknięciu, aktywując tworzenie zakrzepu, który może zamknąć gwałtownie światło naczynia
prowadząc m.in. do zawału serca czy udaru mózgu. Pierwsze blaszki miażdżycowe pojawiają się
już w dzieciństwie. Niemniej objawy choroby w postaci choroby niedokrwiennej serca, mózgu lub
chromania przestankowego pojawiają się zwykle po 50. roku życia. Tempo rozwoju miażdżycy
zależy od obecności i nasilenia hipercholesterolemii i innych modyfikowalnych i
niemodyfikowalnych czynników ryzyka.

 

Podwyższony poziom cholesterolu, w tym LDL-C jako jeden z głównych czynników ryzyka
miażdżycy stanowi o rozpoznaniu hipercholesterolemii oraz służy do monitorowania skuteczności leczenia 1. W tabeli 1 przedstawiono pozostałe modyfikowalne i niemodyfikowalne czynniki ryzyka miażdżycy.