Autor: dr n. med. kardiolog Marta Załęska-Kocięcka, Narodowy Instytut Kardiologii  

 

Co to jest hipercholesterolemia?

 

Hipercholesterolemia to przewlekłe zaburzenie przemiany lipidów chrakteryzujące się podwyższonym stężeniem cholesterolu całkowitego, w tym frakcji lipoprotein o małej gęstości (C-LDL, low density lipoprotein cholesterol). Zadaniem lipoprotein LDL jest transport cholesterolu z wątroby do tkanek i komórek w całym organizmie, w tym mięśni. Niestety krążące w tętnicach lipoproteiny LDL odkładają się w ścianach naczyń stanowiąc czynnik ryzyka rozwoju miażdżycy. Miażdżyca charakteryzuje się powstawaniem blaszek miażdżycowych zwężających światło dużych i średnich tętnic. Blaszki miażdżycowe zbudowane są głównie z cholesterolu pochodzącego w większości z lipoprotein LDL. Tworzącym się blaszkom towarzyszy stan zapalny.

 

Blaszka tworzy się pod śródbłonkiem, może wyrastać ze ściany tętnicy, doprowadzając do zmniejszenia przepływu krwi i niedokrwienia narządu, np. serca. W wyniku wzrostu i procesu zapalnego blaszka może ulec pęknięciu, aktywując tworzenie zakrzepu, który może zamknąć gwałtownie światło naczynia prowadząc m.in. do zawału serca czy udaru mózgu. Pierwsze blaszki miażdżycowe pojawiają się już w dzieciństwie. Niemniej objawy choroby w postaci choroby niedokrwiennej serca, mózgu lub chromania przestankowego pojawiają się zwykle po 50. roku życia. Tempo rozwoju miażdżycy zależy od obecności i nasilenia hipercholesterolemii i innych modyfikowalnych i niemodyfikowalnych czynników ryzyka.

 

Podwyższony poziom cholesterolu, w tym LDL-C jako jeden z głównych czynników ryzyka miażdżycy stanowi o rozpoznaniu hipercholesterolemii oraz służy do monitorowania skuteczności leczenia 1. W tabeli 1 przedstawiono pozostałe modyfikowalne i niemodyfikowalne czynniki ryzyka miażdżycy.